Charakterystyczne dla Belgii jest duże zróżnicowanie językowe w tym kraju. Niecałe 60% mieszkańców mówi po niderlandzku (w regionie flamandzkim, północnej części kraju), a ponad 30% posługuje się językiem walońskim, stanowiącym dialekt języka francuskiego (w obszarze sąsiadującym z Francją). Niewielka część społeczeństwa na co dzień mówi po niemiecku. W Brukseli obowiązuje równouprawnienie języków niderlandzkiego i walońskiego, dlatego wszelkie tablice informacyjne w strefie publicznej podawane są w dwóch językach.
Wielu belgijskich pracodawców wymaga od cudzoziemców znajomości języka niderlandzkiego, oferując również udział w nieodpłatnych kursach. Pewnym utrudnieniem może być fakt, że sama znajomość uniwersalnego języka angielskiego może tutaj nie wystarczyć.
Każdy cudzoziemiec planujący dłuższy pobyt w Belgii powinien zameldować się w urzędzie gminy w czasie do ośmiu dni od daty przyjazdu (obowiązek nie dotyczy osób wynajmujących pokoje w hotelach i pensjonatach). Przy pobycie dłuższym niż trzy miesiące w urzędzie gminy należy złożyć wniosek o pozwolenie na pobyt dla obywatela Unii Europejskiej. Do wniosku dołączyć należy: dowód osobisty lub paszport, akt urodzenia z tłumaczeniem, akt małżeństwa z tłumaczeniem, umowę najmu mieszkania, trzy fotografie.
Przypominamy o karcie EKUZ, która zapewnia podstawową ochronę zdrowotną obywatelom Unii Europejskiej przebywającym za granicą. Do wyrobienia w wojewódzkim oddziale NFZ.
